ಚಿ(ಂ)ತೆ

ಚಿತೆ ಧಗಧಗ ಉರಿಯುತ್ತಿತ್ತು

ವಿಕಾರಗಳೆಲ್ಲಾ ಆಕಾರಗಳಾಗುತ್ತಿದ್ದವು

ತಣ್ಣನೆಯ ತಿಳಿಗಾಳಿ ತುಂಬಾ

ಕಾಮಪಿಪಾಸು ಬೆವರು, ವಿಷಣ್ಣ ನಗೆ

ಕ್ರೌರ್ಯದ ಉತ್ತುಂಗದಿ

ನಾನು ಸಾಯುತ್ತಿದ್ದೆ

ದೃಷ್ಠಿಯ ಚಿಗುರುಗಳು

ಚಿತೆಯ ಬೆಂಕಿಯೊಳು ಸ್ಖಲಿಸುತ್ತಾ

ಆಲದ ಮರಕ್ಕೆ ನೇಣು ಬಿಗಿದಿತ್ತು

ಹಿತ್ತಲ ಗಿಡಗಳೆಲ್ಲಾ ಓಯಸ್ಸಿಸ್ಸಾಗಿದ್ದವು

ಪ್ರತಿಮೆಗಳು ಅದರೊಳಗೆ ಮುದುಡಿದ್ದವು

ಬಲವಂತದ ಸ್ವಪ್ನಗಳು

ಬಸಿರಿನ ಧ್ವನಿಗಳು

ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಉಸಿರೊಂದೇ ಇರಲಿಲ್ಲ

ಚಾಚಿದ ಹೆಬ್ಬಾವಿನ ಕೈಗಳು ವಾಚಾಳಿಯಾಗುತ್ತಿದ್ದವು

ಕೆಂಡದ ಕಣ್ಣುಗಳ ರಕ್ತದಿ

ಹಸಿವು ಧುಮುಕುತ್ತಿತ್ತು

ಚರ್ಚಿನ ಗಂಟೆಯ ನಾಲಗೆ

ಕಪಟಿಯ ಕೆಮ್ಮು

ಹದ್ದಿನ ಕಣ್ಣಿನ ಕಾಮ, ನಪುಂಸಕ ಕ್ರೋಧ

ಈ ಎಲ್ಲಾ ಕ್ರಿಯೆ-ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯೊಳಗೆ

ಅರ್ಥವಾಯಿತು ನನಗೆ

ನಾನಿನ್ನೂ ಸತ್ತಿಲ್ಲ, ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದೇನೆ!