ನೆನಪಾದಳು ಶಾಕುಂತಲೆ

ನೆನಪಾದಳು ಶಾಕುಂತಲೆ
ಅರವತ್ತರ ಹರೆಯದಲ್ಲಿ
ಎಲ್ಲಿರುವಳು ಆಕೆಯೀಗ?
ತೆರಳಬೇಕೆಂದಿದ್ದೇನೆ ಅತ್ತ
ತಿರುಕನಂತೆ, ಅಲೆಮಾರಿಯಂತೆ

ಆವತ್ತು ಹಸಿ-ಬಿಸಿ ಬಯಕೆಗಳಿದ್ದವು
ಬಿಸಿಯುಸಿರು ಮೊಗವ ತಾಕಿದಾಗ ಸಂತಸವಾಗುತ್ತಿತ್ತು
ಆ ಮುಂಗುರುಳ ಚೆಲುವೆಯ ಜೊತೆ
ಅದೆಷ್ಟು ಕಡೆ ಅಡ್ಡಾಡಿದ್ದೆ ನಾನು
ನಿದ್ದೆಯಿಲ್ಲದ ರಾತ್ರಿಗಳು, ಮನದ ತುಂಬಾ ಕನಸುಗಳು
ಗಾಂಧಿ, ಲೋಹಿಯಾ, ಬುದ್ಧ ಯಾರೂ ರುಚಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ
ಕೂತಾಗ-ನಿಂತಾಗ ಆಕೆ "ನೆನಪೇ" ಆಗುತ್ತಿದ್ದಳು

ಅರಳಿರುವ ಹೂವು
ನೀಲ-ನಿರ್ಮಲ ಆಕಾಶ
ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದಳು ಆಕೆ
ಆಶಾವಾದಿಯಾಗಬೇಕಂತೆ
ಬಾಡಿ ಹೋದ ಹೂ-ಬಳ್ಳಿ, ಕಪ್ಪನೆಯ ಮೋಡ
ಆಕೆಗೆ ಕಾಣುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ
ತಲೆ ತುಂಬಾ ಸಮಾಜ, ತತ್ವ, ಆದರ್ಶ
ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದವಳು ಕೊನೆಗೆ ಮಾಡಿದ್ದಾದರೂ ಏನು?
ಸುಂದರ-ಸುಮಧುರ ವಂಚನೆ

ಅದೆಷ್ಟು ದಿನ ಸಿಗರೇಟುಗಳ ಸುಡಲಿ
ಬೆಚ್ಚಗಿನ ಹೊಗೆ ಕೆಂಡವ ಆರಿಸಿತೇ?
ವಿಸ್ಕಿಯ ಗುಟುಕು ಗಂಟಲಿನಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿಯುತ್ತಿಲ್ಲ
ಒಡಲು ಸುಟ್ಟು ಹೋಗಿದೆ
ವಯಸ್ಸು, ದೇಹ, ಎರಡೂ ಕರಗುತ್ತಿದೆ
ಮನಸ್ಸೂ ಕೂಡಾ

ಸಜ್ಜನನಾಗಬೇಕೆಂದಿದ್ದೇನೆ, ನಿರ್ಮಲನಾಗಬೇಕೆಂದಿದ್ದೇನೆ
ಬಿರಿದ ತುಟಿಗಳು, ಉರಿದ ಒಡಲು
ಉಫ್......ಸಾಕಪ್ಪಾ ಸಾಕು
ನೆಮ್ಮದಿ ಬೇಕಾಗಿದೆ, ಚಿರ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯೆಡೆಗೆ ಸಾಗಬೇಕಿದೆ
ಆದರೂ ಆಕೆ ನೆನಪಾಗುತ್ತಾಳೆ
ಕಳೆದು ಹೋದ ಮಧುರಭಾವದಂತೆ, ಸ್ಮಾರಕದಂತೆ

(ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಕ್ರೈಸ್ಟ್ ಕಾಲೇಜು 2005-06 ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಸಿದ ದ.ರಾ.ಬೇಂದ್ರೆ ಸ್ಮ್ರತಿ ಅಂತರ್ ಕಾಲೇಜು ಕವನ ಸ್ಪರ್ಧೆಯಲ್ಲಿ ಬಹುಮಾನಿತ ಕವನ)