ಮಂಗಳವಾರ, ಸೆಪ್ಟೆಂಬರ್ 16, 2008

ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕು ಹೀರಿದವನ ಕಥೆ..(ಪುಟಾಣಿ ಕತೆ-5)

"ನಿನ್ನನ್ನು ಆಗಸದ ತುಂಬ ಮಿನುಗುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ" ಅದು ಆತನ ಪ್ರಾಮಿಸ್.

ಆಕೆಗಂತೂ ಆಕಾಶಕ್ಕೆ ಮೂರೇ ಗೇಣು. ಆತನಿಂದ ಕದ್ದು ಚುಂಬನ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದಷ್ಟೇ ರೋಮಾಂಚನ.
ಆದರೆ ನಿಜವಾದ ಫಜೀತಿಗೆ ಸಿಕ್ಕಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡದ್ದು ಮಾತ್ರ ಆತ. ಹುಚ್ಚು ಆವೇಶದಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಮಿಸ್ ಏನೋ ಮಾಡಿದ್ದ. ಅದನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೇಗೆ?

ಆತನಿಗೆ ಮಂಡೆಬಿಸಿ ಶುರುವಾಯಿತು.
ತಲೆ ಎತ್ತಿ ನೋಡುತ್ತಾನೆ ಆಗ ಸುಡು ಸುಡು ಮದ್ಯಾಹ್ನ.
ಕೊನೆಗೊಂದು ಉಪಾಯ ಹೊಳೆಯಿತು.
ಆತ ಆಗಸದಲ್ಲಿನ ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕನ್ನೇ ಹೀರಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ.
ಸಂಜೆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸೂರ್ಯ ಮಂಕಾದ.
ಗೋಧೂಳಿಯ ನಂತರದ ಘಳಿಗೆಗೆ ನಿಜವಾದ ಸೂರ್ಯ ಸತ್ತೇ ಹೋದ.
ಈಗ ಆತನೇ ಸೂರ್ಯ.

ಆತ ಖುಷಿಯಿಂದ ಆಕೆಯ ಬಳಿಗೆ ಓಡಿದ.
ಆತ ಹತ್ತಿರ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಆಕೆಗೆ ಆತನ ಶಾಖ ತಡೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಆಗಲಿಲ್ಲ.
ಕೊನೆಗೆ ಆಕೆ, ಆತನಿಗೋಸ್ಕರ ವಿಧಿಯಿಲ್ಲದೆ ಆತನ ಬೆಳಕನ್ನೇ ಹೀರುತ್ತಾ ಹೋದಳು.
ಆತ ಮತ್ತಷ್ಟು ಹತ್ತಿರ ಬಂದ.
ಆಕೆ ರಾತ್ರಿಯ ನಿಶ್ಯಬ್ದದೊಳಗೆ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿ ಬೆಳಗಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದಳು.
ಆತ ಭಾವಪರವಶನಾಗಿ ಅವಳೊಳಗೆ ಕಳೆದು ಹೋದ.

3 ಕಾಮೆಂಟ್‌ಗಳು:

ಶ್ವೇತಾ ಹೆಗಡೆ ಹೇಳಿದರು...

nanu barahavannu heerutta, heerutta kaledu hode, 'AVALA' bali hogokinta modale.... nange tumba ishta aytu....
-praveen

KRISHNA ಹೇಳಿದರು...

ಬ್ಲಾಗ್‌ನೊಳಗೆ ಕಿರುಗತೆಗಳನ್ನು ಓದೋದಕ್ಕೆ ಖುಷಿ ಅಲ್ವ? ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ

ಮನೋರಮಾ.ಬಿ.ಎನ್ ಹೇಳಿದರು...

chenagide ...nakshatra kathege anwarthavaagide...